Με σκληρά εξώφυλλα και μικρό βολικό στο διάβασμα, τη μελέτη και την έρευνα μέγεθος, κυκλοφόρησε το τρίτομο έργο του Λιακόπουλου Δημοσθένη, ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΝΑΓΚ ΧΑΜΜΑΝΤΙ.

Μοναδική γνώση και ψυχική ανάταση. Ανατροπή κάθε κατεστημένου και υποκριτικής δεισιδαιμονίας.

ΤΟ ΕΝΟΧΟ ΜΥΣΤΙΚΟ τελειώνει εδώ και τώρα.

Κείμενα που θάφτηκαν την εποχή που οι Ρωμαίοι έκαιγαν κάθε ελληνικό και πρωτοχριστιανικό κείμενο για να εξαφανίσουν κάθε γνώση.

Στα τέλη του 1945, μια ομάδα αγροτών, σκάβοντας σε μια κωμόπολη της Άνω Αιγύπτου, ονόματι Ναγκ Χαμμάντι, που το αρχαίο ελληνικό της όνομα είναι Χηνοβοσκίον, έτυχε να βρουν ένα αγγείο γεμάτο με χειρόγραφους παπύρους, πρόχειρα δεμένους σε μορφή βιβλίων.

Το Χηνοβοσκίον, έχοντας αγροτικό κυρίως πληθυσμό περίπου 30.000 κατοίκων, βρίσκεται στη δυτική όχθη του Νείλου, κάπου ογδόντα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Λούξορ.

Θεωρώντας ότι έχουν βρει κάτι πολύτιμο, μέσα στην ανέχεια και τη φτώχεια της εποχής, πούλησαν τα ευρήματά τους σε συλλέκτες.

Δεν ήξεραν όμως, ότι τα χειρόγραφα αυτά, δεν είχαν τόσο μεγάλη αξία λόγω των πληροφοριών που περιείχαν αυτών καθ΄ αυτών, αλλά λόγω του ότι μας έδειξε το περιεχόμενο των χειρογράφων, τον λόγο για τον οποίο θάφτηκαν.

Κάτι το θάβεις, για να το γλυτώσεις από κάποιους, με σκοπό να ανακτηθεί αργότερα. Δεν βρέθηκαν δηλαδή τα χειρόγραφα του Χηνοβοσκίου σε κάποια αρχαιολογική ανασκαφή κάποιας αρχαίας βιβλιοθήκης, αλλά σε μέρος τυχαίο όπου κάποιοι τα έθαψαν τον 4ο μετά Χριστόν αιώνα, μέσα στο αγγείο για να τα γλυτώσουν από εκείνους που επιζητούσαν να τα καταστρέψουν.

Όπως και να έχει το 1946, ο τότε διευθυντής του κοπτικού μουσείου του Καΐρου, ο Τόγκο Μίνα, βρήκε ένα από τα χειρόγραφα σε ένα έμπορο παλιών έργων τέχνης και το αγόρασε. Κατάλαβε ότι πρόκειται για τμήμα μιας συλλογής και φρόντισε να εντοπίσει και τα υπόλοιπα. Μετά από αρκετές περιπέτειες, το κοπτικό μουσείο, κατόρθωσε να αποκτήσει τη συλλογή των εγγράφων και μετά από μελέτες ετών, να την δημοσιεύσει.

Τα χειρόγραφα είναι κυρίως του 3ου και του 4ου αιώνα μετά Χριστόν και αυτή είναι και η κύρια πληροφορία που έχει πολύ μεγάλη σημασία. Διότι τότε, τον 4ο αιώνα, έλαβε χώρα η λεγόμενη συνωμοσία της σιωπής και οργανώθηκε η Χριστιανική θρησκεία όπως την ξέρουμε σήμερα, καταργώντας πολλά από τα πιστεύω και την κοσμοθεωρία που ήταν αποδεκτή τότε.

Ήταν η εποχή που κάηκαν βιβλιοθήκες με χιλιάδες ελληνικά χειρόγραφα και που δολοφονήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, για να αλλάξει η πρώιμη μορφή της χριστιανικής πίστης, που δεν είχε μέσα της τίποτε εβραϊκό και από ελληνοκεντρική, έγινε εβραιοκεντρική με την εισαγωγή της παλιάς διαθήκης στα ιερά κείμενα μαζί με τα ευαγγέλια και τα υπόλοιπα κείμενα των Αποστόλων.

Κάθε χειρόγραφο που έδειχνε ότι η παλιά διαθήκη, είχε μεμπτό περιεχόμενο, έπρεπε να αφανιστεί και κάθε χειρόγραφο που έδειχνε ότι στον αρχαίο ελληνικό κόσμο είχε προφητευθεί ο ερχομός και η διδασκαλία του Χριστού, έπρεπε να καεί.

Κάποιοι λοιπόν, άγνωστο ποιοί, έθαψαν μία εκτεταμένη συλλογή χειρογράφων, με σκοπό να τα γλυτώσουν από τους εγκάθετους και τους φανατικούς της τότε νέας εποχής της νέας αναδυόμενης χριστιανικής θρησκείας, που νομιμοποιήθηκε στις αρχές του 4ου αιώνα.

Η νομιμοποίηση αυτή, είχε σαν σκοπό να δημιουργηθεί μία ιδεολογική πλατφόρμα που θα μάντρωνε τον παγκόσμιο πληθυσμό και θα τον έλεγχε απόλυτα μέσα σε ένα κόσμο γεμάτο δεισιδαιμονίες και ιδεολογικό τρόμο.

Διαβάστε και τι συνέβη και όλα τα κείμενα. Συγκλονιστική τριλογία.

Ακριβής μετάφραση, λεπτομερέστατα σχόλια και ανάλυση, υπόσχονται στιγμές απόλαυσης παρέα με φρεσκοτυπωμένα βιβλία.